Ik sta op het punt om
En dus ga ik zitten
Leg mijn ledematen in het gras
Ik wil aan niets denken
Maar dat is net als doodgaan
Dus ik denk na over het mens
Daarbinnen
Dat altijd maar aan het woord is
In woorden
Die ik niet zelf heb bedacht
Maar die nodig zijn om er iets van te begrijpen
Voor mij in het gras
Een mier
Draagt zijn dode vriend op zijn rug
Zonder omkijken
Zonder vergezochte theorieën
Zonder moeilijke emoties over de dood
Of over het leven
De mier draagt zijn vriend
Of zijn buurman, of misschien zelfs minder dan dat
Hij draagt en gaat en verlaat wie hij eerst was
Hij stapt en dwingt zichzelf tot groei
Tot bloei
En ook dat, is vergezocht
Het is nog minder dan woorden
Nog minder dan hoe ik erover denk
De mier draagt
Dat is alles
En dat alles is de dood
(Afbeelding: Jan van Kessel)
saar 