Een tijd geleden alweer schreef ik een gedicht voor kinderen over een beer die componist is, maar mijn vader (componist) vond ‘m nog niet lekker lopen en herschreef het. Dus nu hebben we samen een gedicht geschreven.
De oude beer
Niet ver hier vandaan woont een oudere beer
Hij woont in een bos dichtbij
Hij is componist maar hij kan nog veel meer
En zijn lievelingsmaand is maart oh nee mei
In mei voelt hij vreugde en ruikt hij geluk
Hij barst haast van inspiratie
Zijn muziek klinkt dan vrolijk en fleurig en druk
En zit vol met variatie
Maar nu is het winter, geen blad aan de boom
Dat hem nu zou kunnen bekoren
Muziek maakt hij niet, hij is somber en sloom
En voelt zich een beetje verloren
De uil in het bos, een goede bekende
zei: ‘Maak dáár dan een liedje van.
De beste liedjes ontstaan uit ellende
‘k weet zeker dat jij dat kan.’
De beer zegt: ‘Misschien wel, maar wat heeft het voor zin
zo’n ellendig lied in mineur?
Bedankt voor de tip maar ik trap er niet in
da’s niet goed voor m’n slechte humeur.’
Dus blijft de beer ’s winters behoorlijk mat
Denkt in mei pas weer aan muziek
De rest van het jaar zit hij zingend in bad
En geniet van de akoestiek
In samenwerking met Guus Ponsioen
Afbeelding: Vincent van Gogh – Bos met kreupelhout
saar 